بازخواني کارنامه اصلاح طلبان در شوراي شهر تهران

اما عملکرد اصلاح طلبان شوراي شهر که يکي از تاسف بارترين و خجالت آورترين عملکردهاي يک جريان سياسي در تاريخ جمهوري اسلامي بود. در نهايت منجر به انحلال آن در سال 81 شد.

به گزارش پايگاه خبري تحليلي فرزانگان اميدوار به نقل از مشرق:انتخابات اين دوره رياست جمهوري در روز 29 ارديبهشت، همزمان با يک انتخابات مهم ديگر برگزار مي شود که زير سايه حرارت و التهاب انتخابات رياست جمهوري تا حدي کمرنگ شده است: انتخابات شوراهاي اسلامي شهر و روستا.

شوراهاي اسلامي شهر و روستا که با تلاش بزرگاني چون مرحوم طالقاني در ابتداي انقلاب در متن قانون اساسي کشور قرار گرفتند، منشاء آثار مهمي در اداره شهرها و روستاهاي کشور هستند و وقتي پاي کلانشهري مانند تهران به ميان مي آيد، اهميت و نقش شورا چندين برابر مي گردد. نقش شورا در انتخاب شهردار و همچنين نظارت بر امور مديريت شهر از همين جايگاه مهم حکايت دارد.

اصلاح طلبان و حاميان دولت البته در ذيل هياهوي طبيعي که در عرصه رقابت هاي رياست جمهوري برپاست، به مانند ادوار قبلي به دقت و با برنامه ريزي چندلايه به دنبال فتح شوراي شهر مهم تهران هستند. تاييد صلاحيت چهره هاي مساله دار و حتي داراي پرونده هاي امنيتي در هيات هاي اجرايي و همچنيني تبليغات حول شهرداري چهره هايي مثل «محسن هاشمي» از اين برنامه ريزي گسترده حکايت دارد.

البته فهرست نهايي ارايه شده جريان اصلاحات و حاميان دولت براي شوراي شهر با واکنش ها و انتقادات بسياري حتي در ميان وابستگان به اين اردوگاه سياسي همراه بود و صحبت هاي جدي مبني بر باندبازي هاي گسترده و حتي معاملات نجومي بر سر قرار گرفتن اسامي در اين فهرست مطرح است.

در ادامه با گريزي به تاريخ ساليان نه چندان دور، از آيينه مطبوعات وقت نگاهي مي اندازيم به عملکرد شوراي اول شهر تهران که بالاتفاق و به طور کامل در اختيار اصلاح طلبان بعضا دوآتشه و راديکال بود. اصلاح طلبان در فضايي که در هياهوي اصلاحات با فاصله دو سه سال هم قوه مجريه و هم قوه مقننه را در اختيار گرفته بودند، موفق شدند در انتخاباتي که خود به آن لقب «آزادترين» انتخابات تاريخ ايران دادند(حتي چهره هاي وابسته به نهضت آزادي هم تاييد صلاحيت شدند) کل شورا را فتح کنند. شوراي شهر آن قدر براي اصلاح طلبان مهم بود که نظريه پرداز اصلي خود، سعيد حجاريان، و يکي از شيوخ اصلي خود، عبدالله نوري، را هم به آن فرستادند. در واقع، شورا در قبضه کامل دو حزب اصلي اصلاحات يعني حزب مشارکت و حزب کارگزاران سازندگي بود.

اما عملکرد اصلاح طلبان شوراي شهر که تحت تاثير ادبيات روزنامه پسند ان مقطع، «پارلمان شهري» نام گرفته بود، يکي از تاسف بارترين و خجالت آورترين عملکردهاي يک جريان سياسي در تاريخ جمهوري اسلامي بود. در نهايت با جنگ شرم آوري که در شورا بر سر منافع و قدرت بين اعضاي هم طيف آن به وجود آمد، شورا به پايان دوره کاري خود نرسيد، و توسط شوراي حل اختلاف دولت اصلاحات منحل شد!

آش آن قدر شور بود که وقتي «عباس دوزدوزاني» اصلاح طلب و از دوستان و ياران نزديک محمد خاتمي در اواخر کار شورا در آذر 81 به عنوان رييس جديد انتخاب شد، در مصاحبه اي گفت که " کارنامه سه ساله شورا گنديده، کثيف، نحس و نجس بود."

در ادامه نگاهي تصويري به بازتاب سريال کمدي-تراژيک شوراي اول شهر تهران در مطبوعات آن روز مي اندازيم: