پوست موز انتخابات زير پاي هنرمندان؛ تتلو قهرمان طبقه متوسط شد

انتخابات امسال با سالهاي قبل تفاوت زيادي داشت.امسال رقابت ميان روحاني و رييسي و قاليباف و...نبود.يعني بود اما اين فقط صورت ماجرا بود. واقعيت اينست که امسال يکطرف خواص بودند و يک طرف عامه مردم.

  به گزارش پايگاه خبري تحليلي فرزانگان اميدوار به نقل از مشرق؛انتخابات امسال با سالهاي قبل تفاوت زيادي داشت.امسال رقابت ميان روحاني و رييسي و قاليباف و...نبود.يعني بود اما اين فقط صورت ماجرا بود..واقعيت اينست که امسال يکطرف خواص بودند و يک طرف عامه مردم. خواص يعني چهره هاي مشهور سينما و تلويزيون و موسيقي و اغلب سلبريتي ها، علاقمندان مدرنيته ، قشر تحصيلکرده علاقمند غرب و سرمايه داري و مرفهين يا دست کم بسياري از قشر متوسط که کمتر گرايشات مذهبي دارند و نزديکتر به کسب رفاه بيشتر هستند. آنطرف اما مردمي هستند که حس ميکنند در حقشان اجحاف شده است. يکي بازنشسته است و شرمنده زن و بچه اش ميشود هر روز. آن يکي تحصيل کرده اما بيکار است. جواني که هر چه به در و ديوار ميزند ميبيند نميتواند ازدواج کند و آن يکي راننده تاکسي و... همه آنها که مدعي هستند هيچکس حواسش به آنها نيست و حالا بايد حق و سهمشان از پول و کار و رفاه و موقعيت اجتماعي به آنها پس داده شود.
هر دو طرف اين مجادله محترم و قابل اعتنا هستند.چه قشر خاص و جامعه نخبگاني با گرايش مدرن و چه طبقه متوسط و مردم و قشر عمومي

اين وسط اما فارغ از همه زنده بادها و مرده بادها يک چيز تلختر از همه است...اينکه بعد از سالها چرا دوباره چهره هاي مشهور هنري و ورزشي و بسياري از خواص متمدن و بعضا روشنفکر مقابل مردم قرار گرفته اند. اصلا نه کاري به روحاني دارم و نه رييسي. بحث من اينست که چرا سياست باعث شده تا بسياري  از هنرمندان مقابل مردم قرار بگيرند.مردمي که از راننده تاکسي و نانوا و بقال بينشان هست تا هر قشر ديگري...چرا بايد شرايطي پيش بيابد که شهرام ناظري و سالار عقيلي و جمشيد مشايخي و خيلي هاي ديگر مقابل مردم طبقه متوسط  و محرومان  قرار گيرند  ؟ چرا بايد جوري حرکت کنيم که اسير بازي سياست شويم و چشم که باز کنيم ببينيم که ناخواسته مقابل مردم و قشر متوسط قرار گرفته ايم..چرا بايد چهره هاي معروف هنري و ورزشي و...جوري بازي داده شوند که براي طبقه مستضعف و متوسط هيچ چهره اي نماند جز تتلو . چرا بايد با دست خودشان کاري کنند که تتلو بشود قهرمان مردم و آنها در نظر مردم بشوند  هنرمندان قشر روشنفکري و مرفه..اصلا تا دو سه هفته پيش خوشحال بودم که هنرمندان و سلبريتي ها خودشان را از اين بازي دور نگاه داشته اند.همه سفت و سخت مشغول بودند اما قشر فرهنگي و هنري با هوشمندي ،فاصله شان را از سياست حفظ کرده بودند ..اما يکباره پوست موز را نديدند و يکي يکي سر خوردند...تحليل همه آنها هم يکي است ..اينکه اگر اين نشود و آن بشود آزادي ال ميشود و بل ميشود و ما ....اما کاش لحظه اي به اين فکر ميکردند که اينها فقط صورت ماجراست. بي اعلام آنها هم مردم کار خودشان را خواهند کرد. هر کدام از  روحاني يا رئيسي  را که بخواهند او مسوول خواهد شد و فاصله مردم با خواص و هنرمندان و سلبريتي ها هم آنقدر زياد هست که نظر آنها را فقط به اندازه اي که بدانند و بگويند مهم بدانند و ملاک انتخابشان نشود؛ فاصله اي که امسال بدترش کرديم و اين فاصله را آنقدر زياد کرديم که به تقابل و فاجعه رسيده است حالا.
 آيا مي ارزيد که سال 96را به يک بزنگاه تاريخي براي خواص و هنرمندان و روشنفکران بدل کنيم و بلايي به سر هنر بياوريم که تا صد سال ديگر هم درست نشود؟ حالا ديگر هنرمندان فقط دور از مردم نيستند بلکه مقابل آنها قرار گرفته اند.حالا فاصله اي بين مردم و هنرمندان و خواص ايجاد شده است که تا صد سال ديگر هم پر نخواهد شد. کاش له يا عليه هيچکس وارد بازي سياست نميشديم...حالا ديگر شک ندارم که نبايد دنبال دليل براي تيراژ هزار تايي کتاب و فروش پايين فيلم و نمايش و موسيقي بگرديم ...باعث همه اينها هيچکس نيست جز ما...بازي بدي خوردند هنرمندها و خواص و جماعت روشنفکر....اين وسط دم خانواده استاد شجريان گرم که اصلا وارد سياست نشدند و آفرين به چاوشي که هنرمندانه يکي به نعل زد و يکي به ميخ...ظاهرا به سود اين يکي چيزي خواند  اما در اصل هيچ ربطي به او نداشت و داشت کار خودش را ميکرد.