ناگفته هاي موسوي خوييني ها از مرحوم هاشمي رفسنجاني

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرزانگان امیدوار به نقل از رجانیوز:شاید در کنار اغراق گویی هایی که این روزها در مورد مرحوم هاشمی رفسنجانی می شود و از مدیریت موفقیت های جنگ تحمیلی تا ساخت موشک را به وی منتسب میکنند شنیدن چندکلامی در مورد واقعیت این شخصیت خالی از لطف نباشد. آن هم از زبان مردخاکستری اصلاحات و چهره مرموزی که بسیاری او را عامل پیروزی خاتمی در انتخابات 76 و چهره پشت پرده فتنه78 و حتی فتنه88 میدانند.

موسوی خوئینی ها که روزی دست راست هاشمی و نائب رئیس مجلسی بود که ریاستش را رفسنجانی برعهده داشته حالا مدتی است سکوت خود را شکسته و گویا عزم بازگشت به میدان سیاست را دارد.

وی معتقد است که هاشمی رفسنجانی کسی بود که به راحتی حاضر میشود قانون را دور بزند، انتخابات را مهندسی کند و به دلیل عملگرایی اش بعدها اعتقادات انقلابی خود را هم زیر سوال ببرد؛ چون یک هدف داشت و آن هم قدرت بود. او در این خصوص خاطره ای از انتخابات 76 میگوید که در آن هاشمی رفسنجانی به تزئینی بودن رای مردم اذعان کرده و حتی اعتراف کرده با رهبرانقلاب در این مورد اختلاف نظر دارد!

مروری بر مصاحبه موسوی خوئینی ها پرده از لایه های اقتدارگرایی رفسنجانی برمیدارد و شعارها و اغراق گویی های منفعت طلبان و عملگرایان امروز را مضحک تر میکند. موسوی خوئینی ها از درخواست رفسنجانی جهت تاسیس زندان برای بدحجاب ها تا مطرح کردن برداشتن خمس از حساب مردم که منجر به هجوم مردم به بانک ها شد می گوید و به شدت اعتدال گرا دانستن وی را زیرسوال میبرد. او ابایی ندارد که بگوید هاشمی برای دستیابی به اهداف خود حق و حقیقت را هم ذبح میکرد و مخالفان خود را به شدیدترین شکل ممکن ساکت میکرد. سخنان مرد مرموز اصلاحات در مورد هاشمی نه تنها به شخصیت شناسی رفسنجانی کمک میکند که بارها شباهت های بیش از حد اقتدارگرایی وی با حسن روحانی رابه ذهن متبادر میکند.

به گزارش رجانیوز: موسوی خوئینی ها در مصاحبه خود با ایرنا هاشمی را شخصیتی معرفی میکند که در راه اهداف خود حاضر بود هرکاری انجام دهد: «اگر آقای هاشمی در مسیر این هدف، معتقد بود کاری باید انجام شود، دیگر هیچ مانعی را بر سر راه نمی‌پذیرفت؛ چه این مانع قانون باشد، چه اشخاص و حقوق دیگران. هر حقی را در قبال این حقی که معتقد بود باید زنده کرد، نادیده می‌گرفت »

 وی در همین خصوص از اصرارها و لجاجت های فراوان رفسنجانی برای اجازه گرفتن از امام و رهبری برای عمل نکردن به قانون را نقل میکند: «ایشان معتقد بود کار باید راه بیفتد، برای راه افتادن کار می‌شود قانون را دور زد، می‌شود از رهبری اجازه گرفت. کمااینکه قبل از آقای خامنه‌ای، می‌رفت از امام اجازه می‌گرفت. شاید هیچ‌کس به اندازه ایشان در اجازه گرفتن از رهبر چه زمان امام و چه زمان آیت‌الله خامنه‌ای، انقدر مصر و سمج نبوده است که بالاخره اجازه کار را بگیرد تا کار راه بیفتد.» خوئینی ها قانون گریزی های رفسنجانی وفعالیت های وی را در این جمله خلاصه میکند: « اصلا برایش مهم نبود که قانونی است یا غیرقانونی، حقی از بین می‌رود یا نه.»

خوئینی ها در ادامه به تزئینی دانستن رای مردم توسط هاشمی هم اشاره می کند. او با ذکر خاطره ای از روزهای قبل از انتخابات دوم خرداد 76 به شایعات همان روزها که گفته میشد نظر حاکمیت و رهبری ریاست جمهور خاتمی نیست اشاره کرده و میگوید: «من و آقای کروبی رفتیم خدمت آقای هاشمی، گفتیم آقای هاشمی ظاهرا آنچه می‌فهمیم بنا نیست انتخابات روال عادی و طبیعی خود را طی کند...به ایشان گفتیم پرس‌وجو کنید ببینید اگر تمایل به یک فرد دیگری هست، از آنجا که آقای خاتمی هم دنبال پست و مقام نیست، کنار بکشد. آقای هاشمی در پاسخ گفت اتفاقا من با آقای خامنه‌ای اینجا اختلاف نظر دارم. آقای خامنه‌ای نظرش این است که باید انتخابات خیلی پرشور باشد و مردم همه بیایند و هرچه مردم بیشتر بیایند بیشتر تأیید نظام است. اما من می‌گویم آقا شما بگویید نظرتان چه کسی است، ما همه می‌رویم کار می‌کنیم که همان بشود. »

رفسنجانی که روزی در پی مادام العمر کردن ریاست خود بود به رای مردم در حالی بی توجه است که رهبرانقلاب به شدت به حضور مردم در تصمیم گیری و مشارکت فراوان اعتقاد دارد. موسوی خوئینی ها به همین دلیل وی را عمل‌گرا میداند و در این مورد میگوید: «آقای هاشمی معتقد بود بالاخره یک رئیس جمهور لازم داریم، آقای خامنه‌ای بگوید چه کسی بشود یا با هم توافق کنیم که چه کسی بشود. ما تلاش می‌کنیم که همان بشود. »

خوئینی ها تلویحا به این موضوع اشاره میکند که کسی توان تقلب کردن در انتخابات را ندارد و احتمالا منظور هاشمی رفسنجانی هم مهندسی انتخابات بوده باشد. وی با اشاره به اختلاف رهبرانقلاب با هاشمی در مشارکت بالای مردم میگوید: «آقای هاشمی نظرش متفاوت بود، می‌گفت ما همه سازوکارها را جوری طراحی کنیم که این آقا(هرکس خودش بخواهد) رأی بیاورد حالا به جای بیست میلیون، 15 میلیون بیایند پای صندوق رأی.»

وی در ادامه به وجود طیف های مختلف در مجلس اول شورای اسلامی که خود نائب رییس و مرحوم هاشمی رئیس آن بوده اشاره میکند و رفتار هاشمی با منتخبان مردم را شدیدا مورد انتقاد قرار داده و میگوید: « من آن روش‌های تند را نمی‌پسندیدم. روش برخورد ایشان(اکبرهاشمی) را هم نمی‌پسندیدم. من معتقد بودم اینها جمعیتی قانونی هستند و در مجلس با رأی مردم حضور پیدا کرده‌اند. تا زمانی که نماینده هستند باید محترم باشند. شما عکسی را که از آن زمان در ماجرای زد و خورد با معین‌فر هست حتما دیده‌اید که آقای هاشمی دارد می‌خندد. من اصلا اینها را نمی‌پسندیدم.»

خوئینی ها اعتدال گرا دانستن چنین فردی را شدیدا رد میکند و میگوید: «آقای هاشمی هیچ‌وقت در عمرش در خط اعتدال نبود. ایشان در آن تقسیم‌بندی اولیه یکی از عناصر کاملا برجسته جناح چپ بود. از یک مقطعی، قدری صحبت‌هایش را تغییر داد و کم‌کم از جناح چپ فاصله گرفت و به راست نزدیک شد.»

وی تصمیمات افراطی و ضدعقلانی اکبرهاشمی را با چند مثال توضیح میدهد: « مثلا در مسائل پولی و اقتصادی، در نمازجمعه مطرح کرد باید از کسانی که پول‌ در بانک‌ها دارند خمس بگیریم. این باعث شد یک مرتبه خلق‌الله پول‌هایشان را از بانک‌ها بیرون کشیدند. یعنی رادیکال‌ترین موضع درباره اندوخته‌های مردم در بانک‌ها را داشت؛ یعنی برویم سرک بکشیم چه کسی چقدر پول دارد. در حالی که سپرده‌های اشخاص در بانک‌ها، محرمانه است. البته این سخن، معلوم بود هیچ‌وقت نمی‌تواند اتفاق بیفتد ولی موضع ایشان بود. یا در مورد برخورد با خانم‌ها که بدحجاب بودند. ایشان در نمازجمعه گفت باید زندان مختص زنان درست کنیم به شکلی که نگهبان و همه عوامل آن زن باشند. من آن زمان دادستان بودم و گفتم عجیب است آقای هاشمی حداقل با ما که با او دوست و رفیق هستیم، مشورتی نکرده که این حرف خوب است، بد است، عملی است، شدنی است؟ یک مرتبه بگوییم که برای زن ها یک زندان مخصوص درست کنیم؟ در دنیا چه فکری می‌کنند. هرکسی به اتهام اینکه در خیابان حجابش را رعایت نکرده است یقه‌اش را بگیریم و به زندان بیندازیم. خطبه‌های نمازجمعه ایشان را در دهه 60 بخوانید سوپررادیکال‌ بود.»

موسوی خوئینی ها در پاسخ به این سوال که «مقصودشان زندان مخصوص زنان در کل بود یا زندان مخصوص زنان صرفا برای خانم‌های بی‌حجاب و بدحجاب؟» میگوید: «بله دیگر، منظورشان همین بود. آن موقع مشکل دیگری مطرح نبود. برخی می‌گفتند اینها را به زندان می‌برید، نگهبان و غیره مرد هستند و منشأ یک نوع فساد جدید می‌شود. یا مثلا سخنرانی ایشان در خطبه‌های نمازجمعه که راجع به کل شیوخ خلیج‌فارس گفت این خنزیرهای خلیج. اینها تعابیر ایشان است. آقای هاشمی هیچ‌وقت در خط اعتدال نبود. یک وقتی مرحوم احمدآقا به من ‌گفت به آقای هاشمی گفتم با این صحبت‌هایی که شما می‌کنید جناح راست به شما تمایل پیدا نمی‌کند، تنها جناح چپ را از خودتان دور می‌کنید. آقای هاشمی آنقدر رادیکال بود که مرحوم آقای آذری‌قمی در واکنش به یکی از سخنرانی‌های آقای هاشمی گفته بود زیر عمامه بعضی‌ها داس و چکش است.می‌خواهم بگویم آقای هاشمی خط اعتدال نبود. حسابی سوپرچپ بود.»

خوئینی ها قدرت طلبی رفسنجانی را اصل مسلم او دانسته و میگوید: «بعد از پیروزی انقلاب هم بدست آوردن قدرت، یک اصل مسلم در نگاه آقای هاشمی بود. من اینها را از زبان خودش شنیدم که می‌گویم. می‌گفت قبلا روحانیون غفلت کردند و با هزاران خون دل کشته دادند بعد که پیروزی می‌رسید، دیگران می‌گفتند خیلی خوب، مبارزه کردید دستتان درد نکند، التماس دعا، تشریف ببرید در همان مساجد، هر وقت لازم شد بازهم خدمت‌تان می‌آییم. ایشان این دفعه می‌خواست این قضیه را محکم بگیرد که از دست نرود. دیگر برایش فرقی نداشت کسی برنجد یا بدش بیاید یا لازم باشد به تخت سینه کسی زده و او را کنار بزند.»

وی به وضعیت بسته سیاسی دولت اکبرهاشمی رفسنجانی را اینگونه توضیح میدهد: «در زمان ریاست‌جمهوری ایشان 50، 60 نفره از ملی- مذهبی‌ها را دستگیر کردند. خبرنگار خارجی از آقای هاشمی می‌پرسد که اینها فقط نامه نوشته بودند، می‌گوید برای اینکه رویشان کم شود....آقای هاشمی آنها را مزاحم دوران ریاست‌جمهوری خود می‌دانست و معتقد بود همه باید حمایت کنند تا ایشان یک رئیس‌جمهور موفق باشد.»

مطالب مرتبط: